Max Beer

W 1889 roku Beer podjął decyzję o wyjeździe do Niemiec, gdzie rozpoczął studia z zakresu ekonomii, nauk politycznych, filozofii oraz teorii socjalizmu. Jego umiejętności i wiedza szybko zaowocowały, a w 1892 roku objął stanowisko redaktora w socjalistycznym piśmie Magdeburger Volksstimme.

W 1894 roku, w poszukiwaniu nowych możliwości i prawdopodobnie jako uciekinier przed rosnącym napięciem politycznym, osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował swoją działalność pisarską i badawczą. W latach 1927–1929 Beer napisał istotne dzieło dotyczące historii ruchu socjalistycznego, które miało duże znaczenie dla późniejszych badań w tej dziedzinie.

Na zaproszenie Davida Ryazanova, w 1933 roku przeniósł się do Związku Radzieckiego, gdzie miał zaszczyt pracować w Instytucie Marksa i Engelsa w Moskwie. Jednak lata 1929–1933 przyniosły mu również życie we Frankfurcie nad Menem, gdzie aktywnie uczestniczył w działalności Komunistycznej Partii Niemiec.

Po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 roku, Max Beer został zmuszony do ucieczki do Londynu, gdzie spędził resztę swojego życia, a ostatecznie tam zmarł.