Kościół św. Barbary w Tarnobrzegu

Budynek kościoła został wzniesiony w latach 1990–1996 na podstawie projektu autorstwa inżyniera Daniela Żuchowicza, z planami konstrukcyjnymi opracowanymi przez inżyniera Zbigniewa Żuchowicza. Nadzór budowlany sprawował ksiądz Stanisław Bar. Uroczystość poświęcenia terenu pod nową świątynię miała miejsce 3 maja 1990 roku, kiedy to biskup Edward Białogłowski dokonał tego honorowego gestu.

Kamień węgielny, będący symbolem powstającej budowli, poświęcił i wmurował biskup Ignacy Tokarczuk 4 grudnia 1991 roku. Pierwsza msza święta, która miała miejsce w jeszcze niewykończon urnym kościele, odbyła się 4 grudnia 1995 roku, a celebrował ją biskup Wacław Świerzawski. W pełni uroczyście kościół został poświęcony przez biskupa Edwarda Frankowskiego 26 października 1996 roku. Następnie kontynuowane były prace budowlane, które obejmowały wykończenie i dekorację wnętrza.

Na uwagę zasługuje nowoczesny charakter budowli, która jest jednonawowa i posiada łagodnie opadający dach. Z tyłu, za prezbiterium, umiejscowione jest wielopiętrowe zaplecze, które stanowi istotną część całej struktury. Biały fronton kościoła jest wysunięty po bokach, co tworzy zadaszenia nad wejściami, a wysunięte skrzydła nad głównym wejściem formują dekoracyjne, betonowe wieże-dzwonnice.

Na szczycie tej architektury znajduje się duży, blaszany krzyż, który stanowi wyraźny symbol wiary. Okna świątyni, długie i prostokątne, wysunięte ku bokom, tworzą nisze w ścianach, które wypełniają konfesjonały. Kolorystyka wnętrz kościoła prezentuje się w odcieniach stalowych i bladożółtych, z drewnianymi, żółtymi detalami ścian i stropu, które przypominają kryształy siarki, co świadczy o związkach kościoła z lokalnym środowiskiem górników-siarkowców.

Nieprzypadkowo patronką parafii została św. Barbara, co podkreśla charakter miejsca. W ołtarzu głównym ze skośnymi, trapezowymi motywami dekoracyjnymi znajdują się figury różnych świętych, od krucyfiksu, przez św. Barbarę, aż po polskie świętych, a także przedstawienie Zesłania Ducha Świętego.