Kazimierz Krasoń

---

Życiorys

Kazimierz Krasoń urodził się w Tarnobrzegu, gdzie uczęszczał do Gimnazjum im. Jana Tarnowskiego oraz do gimnazjum humanistycznego w Nisku, uzyskując maturę w 1928 roku. W okresie od 1928 do 1931 roku odbywał szkolenie jako podchorąży w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 15 sierpnia 1931 roku Prezydent RP mianował go na stopień podporucznika, przydzielając mu lokatę 254 w korpusie oficerów piechoty. Wkrótce potem Minister Spraw Wojskowych przydzielił go do 20 pułku piechoty w Krakowie, gdzie 1 września 1931 roku objął stanowisko dowódcy plutonu.

22 lutego 1934 roku, Kazimierz awansował na porucznika, uzyskując lokatę 309. Wkrótce przebywał w 84 pułku piechoty, pełniąc różne funkcje, w tym adiutanta III baonu oraz dowódcy kompanii. W czasie kampanii wrześniowej pełnił rolę dowódcy 7 kompanii strzeleckiej w 84 pułku piechoty. W obronie Modlina został ranny 26 września 1939 roku. Po kapitulacji twierdzy, znalazł się w obozie jenieckim w Działdowie. W październiku 1939 roku uzyskano jego zwolnienie z niewoli, po czym powrócił do Tarnobrzega.

W 1940 roku rozpoczął działalność w konspiracyjnym Obwodzie Tarnobrzeg ZWZ-AK „Twarog”, obejmując stopień kapitana. Wkrótce został zastępcą komendanta Obwodu, a w marcu 1941 roku objął funkcję jego komendanta. Był również związany z konspiracyjnym tygodnikiem „Odwet”. W marcu 1943 roku aresztowali go hitlerowcy w więzieniu w Mielcu, jednak został uwolniony przez oddział partyzancki „Jędrusie” w nocy z 29 na 30 marca 1943 roku. Po uwolnieniu, po przeniesieniu do dyspozycji Komendanta Obwodu AK Tarnobrzeg, zakończył aktywność w konspiracji.

Po wojnie, osiedlił się w Wiśniowej, a jesienią 1944 roku przeprowadził się do Lublina, gdzie 4 października 1944 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 2 Armii Wojska Polskiego w szeregach 7 Dywizji Piechoty, pełniąc różne funkcje, od dowódcy kompanii po oficera operacyjnego w sztabie dywizji. W wyniku swoich zasług, 29 grudnia 1945 roku awansowano go do stopnia podpułkownika. W 1946 roku przeniósł się do sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, gdzie był szefem wydziału. 4 grudnia 1947 roku, po kolejnych awansach, został szefem sztabu Poznańskiego Okręgu Wojskowego, a od 5 maja 1949 roku pełnił równocześnie obowiązki dowódcy 1 Korpusu Piechoty w Wałczu.

Jednak jego kariera wojskowa została przerwana, gdy 12 grudnia 1949 roku został aresztowany przez Informację Wojskową i trafił do więzienia w Bydgoszczy, gdzie przeszedł brutalne śledztwo. Po skazaniu przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Bydgoszczy na 8 lat więzienia za rzekomą „współpracę z Niemcami”, wyrok został podwyższony do 10 lat podczas rozprawy apelacyjnej 1 marca 1951 roku. Przebywał w zakładach karnych w Potulicach i Koronowie, a 15 października 1955 roku odzyskał wolność. Po wyjściu z więzienia, z powodu złego stanu zdrowia, leczył się w sanatorium w Polanicy do wiosny 1956 roku.

Ostatecznie osiedlił się w Poznaniu, gdzie w kwietniu 1956 roku rozpoczął pracę w Kolejowym Przedsiębiorstwie Robot Ładunkowych. 15 maja 1957 roku doczekał się rehabilitacji w wyniku wznowionego postępowania sądowego. Chociaż nie powrócił do czynnej służby wojskowej, pracował w spółdzielni jako kierownik administracji. Kazimierz Krasoń zmarł 8 września 1991 roku w Skórzewie, pozostawiając po sobie ślad w historii. Był kawalerem Krzyża Walecznych oraz Orderu Virtuti Militari V klasy, otrzymanym w 1939 roku.

---

Oceń: Kazimierz Krasoń

---