Stanisław Piętak, znany polski poeta i prozaik, urodził się w Wielowsi3 sierpnia 1909 roku. Jego życie zakończyło się 27 stycznia 1964 roku w Warszawie.
Twórczość Piętaka, ceniona w polskim środowisku literackim, pozostawiła trwały ślad w kulturze. Był on nie tylko utalentowanym artystą, ale również osobą, która miała duży wpływ na rozwój polskiej literatury.
Życiorys
Stanisław Piętak urodził się w rodzinie Karola i Barbary jako najmłodszy z trojga dzieci. Jego siostra Maria przyszła na świat w 1904 roku, a brat Franciszek trzy lata później, w 1907 roku. Warto zaznaczyć, że w jego rodzinie znajdował się również Ferdynand Kuraś, który był poetą oraz pisarzem ludowym. Jego ojciec, aby zapewnić rodzinie lepszy byt, wielokrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu pracy. W czasie drugiego z tych wyjazdów, niestety, wybuchła I wojna światowa, co znacząco wpłynęło na życie Stanisława i jego bliskich, niosąc ze sobą lata głodu oraz życiowej niepewności, które odcisnęły swoje piętno na jego psychice i twórczości.
Jako dziecko Piętak borykał się z poważnymi problemami zdrowotnymi, co rzuciło cień na jego późniejsze losy artystyczne. Jego poezja, będąca wynikiem głębokiego szoku kulturowego, który przeżył, ukazuje zderzenie jego tradycyjnego wiejskiego wychowania z nowoczesnymi zasadami poezji awangardowej, jakie reprezentowali Peiper oraz Przyboś. Po zakończeniu gimnazjum w Tarnobrzegu, podjął studia z zakresu polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jednakże, po pewnym czasie, przerwał naukę i udał się do Warszawy, gdzie zaangażował się w prace w Związku Literatów Polskich oraz młodzieżowych pismach literackich.
Na koniec 1937 roku wydał swoją debiutancką powieść „Młodość Jasia Kunefała”, za którą w 1938 roku zdobył Nagrodę Młodych Polskiej Akademii Literatury. W trakcie II wojny światowej przebywał w Wielowsi, gdzie współpracował z organizacją „Odwet”, kierowaną przez Władysława Jana Jasińskiego, znanego jako „Jędruś”. W jego działalności szczególnie wyraźnie manifestowały się idee tajnego nauczania, nawiązujące do trudności okresu wojny.
W 1944 roku Stanisław uczestniczył w działalności politycznej oraz społecznej w Tarnobrzegu, a następnie w Lublinie. W rok później przeniósł się do Łodzi, gdzie objął stanowisko prezesa tamtejszego Oddziału Związku Literatów Polskich. W 1955 roku otrzymał wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki w ramach Nagrody Państwowej za tom poezji zatytułowany Przymierze z nowymi laty. Od 1956 roku mieszkał w Warszawie, podejmując pracę w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. W 1946 roku ożenił się z Aleksandrą Zofią z Kosińskich (1925–2016), z której małżeństwa urodził się jeden z trzech synów, Piotr Piętak.
Niestety, 27 stycznia 1964 roku, stanął w obliczu tragicznych okoliczności i zginął śmiercią samobójczą, wyskakując z okna. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, gdzie jego życie znalazło tragiczne zakończenie.
Znaczenie
Stanisław Piętak był jednym z najwybitniejszych twórców poezji okresu międzywojennego, a także znaczącą postacią w literaturze wiejskiej. Jego początki związane były z awangardą krakowską, jednak w późniejszych latach skupił się na czechowiczance, czyli literackim nurcie, który zyskał popularność w latach trzydziestych XX wieku.
Jako autor, Piętak tworzył nastrojową oraz wizyjną liryki, w której centrum znajdowały się motywy wiejskie, co stało się jego znakomicie rozpoznawalnym stylem. Jego twórczość miała duży wpływ na polską literaturę i kulturę. Na podstawie jego powieści powstał w 1987 roku serial telewizyjny „Ucieczka z miejsc ukochanych”, który przybliżył sylwetkę poety szerszej publiczności.
Warto również zaznaczyć, że nagroda im. Stanisława Piętaka, przyznawana w latach 1965-1994, stała się istotnym wyróżnieniem dla wybitnych twórców, a także dla wszystkich, którzy kontynuowali jego dziedzictwo literackie.
Twórczość
Poezja
- alfabet oczu, 1934,
- legenda dnia i nocy, 1935,
- obłoki wiosenne, 1938,
- linia ognia, 1947,
- dom rodzinny, 1947,
- imię przyszłości, 1951,
- stratowane ustronie (opowieść poetycka), 1952,
- bohaterska kronika, 1953,
- przymierze z nowymi laty, 1955,
- szczęście i cierpienie, 1958,
- pośrodku żywiołów, 1960,
- zaklinania, 1963.
Proza
Powieści
- ziemia odpływa na zachód, 1936,
- młodość jasia kunefała, 1937,
- białowiejskie noce, 1939,
- ucieczka z miejsc ukochanych, 1948,
- łuna, 1949,
- bliski kraj, 1956,
- ciężkie lato, 1956,
- plama, 1963,
- odmieniec, 1964.
Opowiadania
- front nad wisłą, 1946,
- ostatni półkos, 1949,
- wspólna dolina, 1951,
- w brzezinach, 1952,
- po burzy, 1954,
- obce światy, 1955,
- upragnione losy, 1959,
- matnia, 1962,
- zbrodnia rodzinna, 1981.
Szkice
- portrety i zapiski, 1963,
- notatnik poetycki, 1966.
Ordery i odznaczenia
Stanisław Piętak został uhonorowany wieloma odznaczeniami za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego orderów i odznaczeń:
- krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 22 lipca 1953 roku,
- złoty krzyż zasługi, przyznany 8 maja 1946 roku,
- medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany w 1955 roku.
Przypisy
- Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 01.07.2024 r.]
- Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22.07.1955 r. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 01.07.2024 r.]
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 234. [dostęp 08.09.2021 r.]
- a b Kronika literacka - Młody poeta. „Dziennik Bydgoski”. Rok XXXI (nr 257), s. 8, 07.11.1937 r. Bydgoszcz. [dostęp 08.09.2021 r.]
- M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1254 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- M.P. z 1946 r. nr 93, poz. 175 „w uznaniu zasług położonych dla dobra Demokratycznej Polski w dziele zabezpieczenia porzuconego przez okupanta mienia, odbudowy i uruchomienia Miejskich Zakładów Użyteczności Publicznej, uczelni i licznych warsztatów pracy, jak również stworzenia życia gospodarczego i społecznego na terenie m. Łodzi”.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Czesław Schabowski | Tomasz Budzyński | Jakub Palacz | Jehuda Jaari | Juliusz Kydryński | Barbara Kozłowska | Leszek Śmigielski | Piotr Parandowski | Juliusz Czechowicz | Dorota Kozioł | Maria Kozłowa | Paweł Matyka | Ferdynand Kuraś | Stanisław Szlęzak | Andrzej MleczkoOceń: Stanisław Piętak